krin/o PIV1
krino
(malofte)
Solida, longa haro de
granda besto, precipe el la kolhararo aŭ vosto:
la alia duelanto devas kroĉiĝi al la krinoj de sia
rajdbesto
[1].
fibro,
harego,
lano,
lanugo
1.
Miguel de Cervantes Saavedra, trad. Fernando de Diego: La inĝenia hidalgo Don Quijote de la Mancha, parto 1a, ĉapitro 13a, p.
93a
- beloruse:
- волас (з грывы або хваста жывёлы)
- ĉeĥe:
- žíně
- france:
- crin
- germane:
- Langhaar, Rosshaar
- hispane:
- crin
- katalune:
- crin
- nederlande:
- crin, paardenhaar
- pole:
- włosie
- portugale:
- crina
- rumane:
- păr
- ruse:
- волос (из гривы или хвоста животного)
- slovake:
- srsť
- ukraine:
- кінський волос