^*lip/o ^UV

1.

Movebla rando de la buŝo, kiu kovras la dentojn: konfuzita, li nur mordis la lipojn kaj silentis [1]; la bluiĝintaj lipoj de la virino estis forte kunpremitaj, […ŝi] kutimis retenadi malantaŭ la interfermitaj dentoj ĝemojn kaj kriojn ^Marta ; [jen aperas] sur ilia supra lipo la unua liphara lanugo ^Marta ; li kise alpremis siajn lipojn al la floro [2]; ŝiaj lipoj tremante moviĝis [3]; ŝia malsupra lipo pendis ĝis la brusto [4]; leprulo […] ĝis la lipoj devas esti ĉirkaŭkovrita [5]; li fiksis la lipojn sur la spongon kaj avide suĉis la likvon [6]; de la manoj ĝis lipoj la sup' elverŝiĝis ^PrV ; inter pokalo kaj lipoj povas multe okazi ^PrV ; Karen genustariĝis antaŭ la altaro kaj almetis al la lipoj la oran kalikon [7]; (figure) dolĉe ŝmiri al iu la lipojn (flati) ^PrV ; plenblovi la lipojn (vd dika lipo) ^PrV .

2.

(figure) Sama parto de la homa kapo, konsiderata kiel servanta por paroli: li ĉiam havas tiun vorton sur la lipoj; kiu retenas siajn lipojn, tiu estas saĝa [8]; plaĉas lipoj veramaj [9]; puran scion eldiros miaj lipoj [10]; Ijob ne pekis per siaj lipoj (ne plendis) [11]; li mutigas la lipojn de fidinduloj [12]; ĝojas miaj lipoj, kiam mi kantas al Vi [13]; nur ŝiaj lipoj moviĝadis, sed ŝian voĉon oni ne aŭdis [14]; veneno de vipuro estas sub iliaj lipoj [15]; la lipoj de piulo gvidas multajn [16]; la unua vorto, kiu eliros el viaj lipoj, frapos kiel mortiga ponardo la koron de viaj fratoj [17]; kio tra l' dentoj travenis, tion la lipoj ne retenos ^PrV ; eĉ unu vorteto ne transpaŝos niajn lipojn [18]; meti la fingrojn sur la lipojn (silentigi) [19]; ŝercemaj lipoj ^IK . buŝo³, lango²

Rilata al lipo(j): labialoj estas lipaj sonoj (vd lipsono) [20]; lipa artikulacio; (figure) lipa kulto (formala, ne elkora); sinkronigi lipajn movojn al parolado [21].

Parolsono en kies artikulacio partoprenas unu aŭ ambaŭ lipoj.

lipa konsonanto, lipa vokalo

Konsonanto lip-lipa aŭ lip-denta.

lipsono

Konsonanto artikulaciata per alproksimigo de la du lipoj: Esperanto havas 3 lip-lipajn konsonantojn: /p/, /b/, /m/.

lipsono

Konsonanto artikulaciata per alproksimigo de la malsupra lipo al supraj dentoj: Esperanto havas 2 lip-dentajn konsonantojn: /f/ kaj /v/.

lipsono

Vokalo artikulaciata per antaŭenŝovo kaj rondigo de la lipoj: Esperanto havas 2 lipajn vokalojn: /o/ kaj /u/.

lipsono

Vertikala fendo en la supra lipo pro plej ofte denaska manko en vizaĝa ĉelaro: grandkapa, leporlipa junulo [22].

(figure)

1.

Fanfarono: se lipo dikiĝas, ventro maldikiĝas ^PrV .

2.

paŭto

Rim.: Kaj kontraŭe, oni povas ankaŭ rezignacie montri malkontenton, humiliĝon per kunpremitaj lipoj: Mefres kunpremis siajn maldikajn lipojn [23].