*ment/o
*mento
↝ 
- 1. ↝
Genro el familio lamiacoj (Mentha); staŭdo kun simplaj segildentaj folioj, ŝajnverticiloj aŭ ŝajnspikoj de multaj dulipaj blankaj aŭ rozkoloraj floroj, kies unuloba supra lipo estas proksimume samgranda kiel la tri loboj de la malsupra, tiel ŝajnigante kvarnombran korolon; la frukto dividiĝas en kvar ĉelojn kun po unu semo: ŝajnis kvazaŭ la silenta arbara naturo per tio fariĝis sankta preĝejo [...] kaj la sovaĝa mento bonodoris kvazaŭ ĝi volus anstataŭi altaron kaj incensojn [1].
- 2. ↝
Pipromento2: ĉar vi pagas dekonaĵojn de mento kaj de anizo kaj de kumino [2].
1.
H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 4, lasta sonĝo de maljuna
kverko
2. La Nova Testamento, Mateo 23:23
2. La Nova Testamento, Mateo 23:23
- angle:
- 1. mint
- beloruse:
- 1. мята
- bretone:
- bent
- ĉeĥe:
- máta
- france:
- 1. menthe
- germane:
- 1. Minze 2. Pfefferminze
- hinde:
- 1. पुदीना [pudīnā]
- hispane:
- 1. menta
- hungare:
- 1. menta 2. borsmenta
- katalune:
- menta
- latinece:
- Mentha
- nederlande:
- 1. munt 2. pepermunt
- perse:
- 1. پونه 2. نعناع
- pole:
- mięta 2. mięta pieprzowa
- portugale:
- 1. menta, hortelã 2. hortelã-pimenta
- ruse:
- 1. мята 2. мята перечная
- slovake:
- mäta
- turke:
- 1. nane
pipromento KrDE

- angle:
- peppermint
- bretone:
- 1. bent-liorzh
- france:
- menthe poivrée
- germane:
- Pfefferminze
- hungare:
- borsmenta
- katalune:
- herba sana
- latinece:
- Mentha piperita
- nederlande:
- pepermunt
- perse:
- نعناع
- pole:
- mięta, mięta pieprzowa
- portugale:
- 1. hortelã-pimenta 2. hortelã-pimenta
- ruse:
- мята перечная