*polus/o PV
*poluso
- 1.
VdE
Ĉiu el la du punktoj, je kiuj
akso de sfero sekcas ĝian
surfacon:
suda poluso de la tero.
- 2.
Ĉiu el la du punktoj de pilo, baterio, magneto, ĉe kiuj
aperas kontraŭaj fortoj.
- 3.
- a)
- PIV1 (de polusa koordinatsistemo) Ĝia origino.
- b)
- [1]
(de kompleksa funkcio
f)
Tia neordinara
punkto a de f, ke por iu
entjero n la funkcio
(z-a)nf(z)
estas holomorfa
ĉe punkto a.
meromorfa.
- angle:
- 1. pole 3. pole
- beloruse:
- полюс
- bulgare:
- 1. полюс 2. полюс
- ĉeĥe:
- pól, točna
- france:
- 1. pôle (géog.) 2. pôle (phys.) 3. pôle (math.)
- germane:
- 1. Pol 3. Pol
- hispane:
- polo
- hungare:
- 1. sark, pólus 2. sarok, pólus 3.a póluspont, origó 3.b pólus (függvényé)
- indonezie:
- kutub
- katalune:
- pol
- nederlande:
- pool 1. pool 3. pool
- pole:
- 1. biegun 3. biegun
- portugale:
- 1. pólo
- ruse:
- полюс 3. полюс
- slovake:
- pól (geogr.| astr.| fyz.| el.tech.)
- tibete:
- ཀ་རྒྱུག་
- ukraine:
- полюс
administraj notoj
~o:
Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.