rankor/o PIV1

rankoro

(poezie)
Daŭra postsento kontraŭ iu pro ne kompensita ofendo; nepardonemo: la rankoro […] instigos lin al mallojaleco, al ruzeco, al malnobleco [1]; ĉe li neniam restis rankoro, sed nur zorgemo [2]; [ili] sentis rankoron kontraŭ homoj pretaj akcepti salajrojn, kiujn ili konsideras neindaj [3]. SIN:postkoleroVD:amara2, maldolĉa2
1. Diversaj aŭtoroj: Kontakto 2011-2019, Blogo de diskutanto
2. Shi Chengtai: La kompensa kiso, Monato, 1995/06, p. 27
3. Monato, Garbhan MacAoidh: Enmigrado anta kaj inta, 2006
angle:
resentment
ĉeĥe:
mstivá posedlost, pomstychtivost, zášť
ĉine:
怨气 [yuànqì], 怨氣 [yuànqì], 怨恨 [yuànhèn], 恨意 [hènyì], 怨 [yuàn]
france:
rancœur, rancune, ressentiment
germane:
Groll, Hass, Verbitterung
hungare:
neheztelés, sérelem
nederlande:
wrok, rancune
pole:
ansa, uraza, niechęć
portugale:
rancor, mágoa, ressentimento
ruse:
горечь (от обиды), злопамятность, злоба
slovake:
pomstychtivosť, posadnutosť pomstou
ukraine:
поет. злопам’ятність, злопам’ятство, злопам’ятливість, образа, скривдженість

rankori

(poezie)
Amare postsenti pro ofendo: aliaj, malgrandanimaj, ĉiam rankoris kontraŭ la knabinoj [4].
ĉeĥe:
prahnout po pomstě
ĉine:
怨恨 [yuànhèn], 埋怨 [mányuàn]
france:
en vouloir à, éprouver du ressentiment
germane:
(jmd.) grollen
hungare:
neheztel
nederlande:
wrok voelen, rancune voelen
pole:
żywić urazę
ruse:
помнить обиду
slovake:
prahnúť po pomste

administraj notoj