volb/o PVEF
volbo
- 1.
 Arkaĵo el vicoj de ŝtonoj,
                              kiuj konsistigas murojn kaj supre kuniĝas en kurba
                              plafono:
                              
                                 ponto kun rondaj arkaj volboj
                                 [1];
                                 
                              
                                 apenaŭ [mi povis] savi min sub pordegan volbon, kiam ekfuriozis la
                                 ŝtormo
                                 
                                    Kiso
                                    
                                    ;
                                 
                              
                                 du grandaj salonoj sur kies volbo estis pentritaj siringviolaj ĉevaloj
                                 
                                    MkM
                                    
                                    . Arkaĵo el vicoj de ŝtonoj,
                              kiuj konsistigas murojn kaj supre kuniĝas en kurba
                              plafono:
                              
                                 ponto kun rondaj arkaj volboj
                                 [1];
                                 
                              
                                 apenaŭ [mi povis] savi min sub pordegan volbon, kiam ekfuriozis la
                                 ŝtormo
                                 
                                    Kiso
                                    
                                    ;
                                 
                              
                                 du grandaj salonoj sur kies volbo estis pentritaj siringviolaj ĉevaloj
                                 
                                    MkM
                                    
                                    .
- 2.
- (figure) 
                              Io volbforma:
                              
                                 sub la stelornamita velurŝtofo de la ĉiela volbo ekŝvebis vualrubando de prae
                                 orienta melodio
                                 
                                    KKr
                                    
                                    .
                                 
                               aleo2,
                           laŭbo,
                           firmamento2 aleo2,
                           laŭbo,
                           firmamento2
Rim.:
                           Laŭ BL: Prefere diru (plafona) arkaĵo.
                           
                     1.
                           
                           Hjalmar Söderberg, trad. Sten Johansson: La Kiso kaj dek tri aliaj noveloj, la brulanta urbo
                  - angle:
- vault, arched roof
- beloruse:
- скляпеньне
- bulgare:
- свод
- ĉeĥe:
- klenba
- ĉine:
- 拱状 [gǒngzhuàng], 拱狀 [gǒngzhuàng], 穹 [qióng], 拱頂 [gǒngdǐng], 拱顶 [gǒngdǐng]
- france:
- voute
- germane:
- Gewölbe 2. Wölbung
- greke:
- θόλος, τρούλλος
- hispane:
- bóveda
- hungare:
- boltozat
- japane:
- ボールト, アーチ形天井 [アーチかたてんじょう], 丸天井 [まるてんじょう]
- katalune:
- volta
- nederlande:
- gewelf
- pole:
- sklepienie, strop
- portugale:
- abóbada
- ruse:
- свод (архит.)
- slovake:
- klenba
- ukraine:
- склепіння
volba
- 1.
- Provizita, konstruita per volboj: mi ĉirkaŭrigardis en la multkolora, antikveca volba salono SatirRak ; renovigita volbaĵkelo de la monaĥejo [2].
- 2.
- 
                              Volboforma:
                              
                                 volba ĉapelo
                                 
                                    KrM
                                    
                                    ;
                                 
                              
                                 mi venis finfine al granda alte volbiĝanta pordego, kiu aspektis tre antikva
                                 
                                    MortulŜip
                                    
                                    .
                                 
                               kurba1,
                           ronda1 kurba1,
                           ronda1 konkava,
                           konveksa konkava,
                           konveksa
2.
                           
                           Evgeni Georgiev: Aŭstrio ― Serĉi la
                              perditan paradizon, Monato, 2000/10, p. 20
                  - beloruse:
- скляпеністы, скляпенны, дугападобны
- germane:
- 2. gewölbt
- japane:
- アーチ形天井の [アーチかたてんじょうの]
- pole:
- ugięty, wybrzuszony
- ukraine:
- склепінний, дугоподібний
volbi
- beloruse:
- навісаць (скляпеньнем)
- ĉine:
- 微凸 [wēitū], 拱型 [gǒngxíng]
- germane:
- wölben
- japane:
- アーチ形天井を付ける [アーチかたてんじょうをつける]
- pole:
- sklepiać się, tworzyć sklepienie
- ukraine:
- робити склепіння