^*fingr/o ^UV

1.

Ĉiu el la moveblaj ekstremaĵoj de la manoj (manfingroj) kaj piedoj (piedfingroj) ĉe la homo kaj besto: li faris ĉion per la dek fingroj de siaj manoj [1]; la kvin fingroj de la mano: dika fingro, montra fingro, longa fingro, ringa fingro, malgranda fingro; Kama metis la fingron sur la lipojn (por silentigi) [2]; [ŝi] metis la manon sur la koron kaj sendis al li per la fingroj multe da kisoj [3]; marŝi sur la fingroj de la piedoj; fingropafo; (figure) ili ja estas multe pli kritikaj ol estas la kutimo […] sed tia estas la esenco de vera ĵurnalismo […], meti la fingron sur dolorajn punktojn (t.e. paroli malagrable, sed senkaŝe pri problemoj) [4]; (figure) bruligi siajn fingrojn (kompromiti sin, sperti malagrablaĵojn) en ia afero.

2.

Larĝo de fingro, rigardata kiel proksimuma mezurunuo: ĝia diko estis kvar fingroj [5]; (figure) ne estis eĉ duonfingro da simileco [6]. colo, spano

Rilata al fingro: malgranda knabo ĉe la preterveturado de la veturilo sendis al ĝi perfingran kison [7]; la kvarfingra prapatro ĉevalo Eohippus vivis antaŭ ĉirkaŭ 60 milionoj da jaroj [8].

Fingro malbela, misformita: granda mano kun longaj fingraĉoj, kiu klopodis dispremi [9].

Ĉapeto, en kiun kudrante oni enmetas la ekstremaĵon de fingro por ĝin ŝirmi: „ĉu vi ne volas esti tiel afabla kaj sidiĝi en la fingringo de sinjorino via patrino?“ diris la malgranda muso [10]; [digitaloj] havas grandajn cilindrecajn florojn, en kiujn eblas ŝovi homan fingron [... iliaj] nomoj en aliaj lingvoj signifas „fingringo“, „fingringa herbo“ aŭ ion similan [11].

(tr)

Tuŝadi, manipuli¹ per siaj fingroj: li fingrumis en siaj poŝoj kaj aperigis dolarbileton [12].

Fingro mana: sur la pied- kaj manfingroj mi havis dudek fingringojn kaj mia tibikarno estis alkudrita al la tapiŝo [13]; falango [... estas] ĉiu el la artikigitaj ostaj partoj, el kiuj konsistas manfingro kaj piedfingro [14].

Fingro pieda: ŝi leviĝis sur la piedfingroj kaj ĵetis rigardon tra la fenestron ^Marta ; zorio (estas) sandalo kun nur plandumo kaj du rimenoj, kiuj kuniĝas inter la unuaj du piedfingroj ^HejmVort .

La pli dika el la ekstremaj fingroj de homo aŭ besto.

a)

Speciale, tia manfingro de la homo: la plej ekstrema el ili, la dika fingro [...] ne staris en unu vico kun ĉiuj, sed antaŭ la vico, kaj krom tio ĝi havis nur unu artikon [15]; ili postkuris lin kaj kaptis lin kaj dehakis la dikfingrojn de liaj manoj kaj piedoj [16].

b)

Speciale, tia piedfingro de la homo: li [...] metis iom el la sango [...] sur la dikan fingron de ilia dekstra mano kaj sur la dikan fingron de ilia dekstra piedo [17]; loku la piedajn dikfingrojn laŭ linio kun la brustpintoj [18].

Rim.: La subsencoj estas apartigitaj por pli oportuna tradukado en la lingvojn, kiuj bezonas apartajn vortojn por la dikfingroj mana kaj pieda; imitante tiun fremdan tradicion, la PIV-oj distingas inter polekso kaj halukso (sed por etfingro kaj aliaj fingroj piedaj tian distingon ili ne faras).

1.

(nur pri longa fingro) Fingro neordinare longa: ŝi spiris sur min kaj gratis mian vizaĝon per siaj longaj fingroj [19].

2.

Plej longa, tria fingro: la mezfingro aŭ longa fingro estas [...] la meza el la kvin fingroj kaj troviĝas inter la montrofingro kaj la ringofingro [20]; la nuna ĉevalo marŝas per meza fingro de siaj piedoj pro adaptiĝo al siaj aktualaj vivkondiĉoj [21].

Plej eta fingro, kvina nombrante de la dika fingro: tiele diru al ili: mia malgranda fingro estas pli dika, ol la lumboj de mia patro [22]; la plej malgranda nano ne pli alta ol mia malgranda fingro [23]; Jaguarpiedul, indiano, sidadis antaŭ sia vigvamo kaj observante siajn piedfingrojn pensadis pri tio: kial li ne povas movi la etfingron tiel, kiel la ceterajn fingrojn? [24].

Dua fingro, nombrante de la dika fingro: la montran fingron li etendis al la pordo de la kabineto ^Marta ; atenteme li tiras la arĉon, la montrofingro alterne premas la kordon [25]; li estis lasinta inter la paĝoj la dikan montrofingron de sia maldekstra mano dum la fermado ‐ kiel legomarkilon [26].

Kvara fingro, nombrante de la dika fingro: tri fingroj simile al niaj montra, meza kaj ringa fingroj, dum la kvara kreskis malantaŭe kaj eble utilis kiel nia dikfingro [27]; ŝi atingis la ringofingron, kiu […] ornamis sin per ora ringo [28].

Intermeti la fingrojn de unu mano alterne inter la fingrojn de la alia: la juna homo faris sopiran ĝemon, interfingrigis la manojn kaj klinis la kapon sur la bruston ^Marta .