^*kaduk/a ^UV

1.

Malfortika, ruiniĝanta, baldaŭ falonta aŭ pereonta: mi vidas malnovajn, mizerajn, kadukajn kabanojn, kvazaŭ mi troviĝus en provinca urbeto [1]; du vicoj da domoj, ĉe kiuj ĉie pendis malmodernaj kadukaj balkonoj [2]; vi penos faligi lin […] kiel barilon kadukan [3]. kliniĝi, putra, ŝanceliĝi, ŝima, velka

2.

(figure) Baldaŭ finiĝonta, malaperonta, nedaŭra, nefirma: ĉie malnova kaduka neĝo, kaj la vojo estis kotejo [4]; sur la nubo la suno pentris kadukajn ĉielarkajn figurojn [5]; vantaj estas la homaj esperoj […], kiel kadukaj kompare kun la dekretoj, kiujn Eternulo skribis [6]; kadukaj kutimoj [7]; sen mi viaj aferoj – volu min pardoni – estis tre kadukaj [8]. efemera

3.

(iu) Tre maljuna, malforta, malsanema, baldaŭ mortonta: kadukaj maljunuloj [9]; hejme li regalas sin per dolĉaj bonegaj vinoj kaj dorlotas siajn kadukajn membrojn en kusenoj el lanugo [10]; la duona kripligita voĉo […] predikas terure laŭte per la tremanta kaduka korpo [11]; unu el la stratvendistoj, kadukaspekta maljunulo, staranta apud kaduka puŝveturilo, alparolis lin [12]; li faris tion kun pli granda vigleco, ol lia kaduka mieno supozigus ebla [13].

4.

Perdinta sian juran efikon pro transpaso de difinita templimo, senvalidiĝinta: kaduka klaŭzo.

Io kaduka: li jam ne retrovis la dometon […], la kadukaĵo estis tute forlekita de la fajro [14]; alportu la malnovan kaleŝon! […] unu rado mankas kaj la tuta supra parto [jen] la malnova kadukaĵo [15]; la prezidanto grimpis sur la supron de la palisaro, kaj tiam ekkrakis sub li la putriĝinta kadukaĵo [16]. detruitaĵo, ruino, vrako

Stato de iu aŭ io kaduka: mi nepre kondukus vin al Babel, malgraŭ […] la kadukeco de miaj ostoj [17]; Petro […] maljuna, zorgoplena […] ŝajnis al ili ĉi-momente kvazaŭ personigo de kadukeco kaj malforto [18].

Tre kaduka: subtegmentejo atingebla nur per ŝtupetaro kadukega [19]. senila

Stato de io tre kaduka. senileco

(tr)

Igi kaduka, malfortikigi, malvalidigi: laceco ekstreme kadukigis lin, ke liaj okuloj apenaŭ povis vidi [20]; neniu povas sin fortiri de la spirita kadukigo kaj, kiam la infano jam ellernis paroli, ili tuj […] klopodas konfuzi lian klaran vidon [21]; neinda monaĥejestro Danielo […], kadukigita de multaj pekoj, nesufiĉa en ĉiu bona afero [22].

(ntr)

Iĝi kaduka: homoj […] kadukiĝintaj morale kaj mense ^Marta ; ĉu kiam mi kadukiĝis, mi havus ankoraŭ volupton [23]? kvankam nia ekstera homo kadukiĝas, tamen nia interna homo renoviĝas tagon post tago [24]; li rimarkis la konstantan kadukiĝon de la tuta vivo [25]. konsumiĝi, velki.

Maljunulo perdanta siajn korpajn kaj mensajn kapablojn: en iliaj triboj estis neniu kadukulo [26]; [li], kvankam en maljuna aĝo, tute ne estis kadukulo [27]; la traveturanta oficisto volos antaŭ ĉio ĉirkaŭrigardi la kadukulejojn, kiuj estas sub via estreco [28].

Domo, kie oni prizorgas kadukulojn: kuratoro de kadukulejoj [29]; mizerulo […], kiu en nia kadukulejo malfacile elspiris sian animon [30]; (figure) la elektokomisiono de UEA [ĉerpu el] la amaso da talentuloj malpli ol kvardekjaraj […bedaŭrinde] tio ja ne okazos, dum ankoraŭ io moviĝetas en la kadukulejo [31].