kvivit/i PIV1
kviviti
(ntr)
-
Bleki per disaj krietoj,
kiel iuj birdoj:
kion birdo havas pro ĉiuj siaj kvivitoj, kiam venas la vintro
[1]?
de suna ĝoj' /
alte kvivitas /
fringoj
[2].
ĉirpi,
kviki,
pepi
1.
H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 1, Elinjo-fingreto
2. G. E. Maŭra: Psalmo... 137a, la nica literatura revuo, 1955-11 kaj 12, numero 1/2, p. 76a-79a
2. G. E. Maŭra: Psalmo... 137a, la nica literatura revuo, 1955-11 kaj 12, numero 1/2, p. 76a-79a
- beloruse:
- чырыкаць, шчабятаць, цьвіліць
- ĉeĥe:
- pípat
- france:
- pépier
- pole:
- ćwierkać, kwilić, szczebiotać, śpiewać (o ptakach)
- portugale:
- pipilar, piar, pipiar
- slovake:
- pípať
kvivit
(sonimito)
- Ripetata akuta bleko, kian faras iuj birdoj: kvivit, kvivit! kantis la birdo kaj enflugis en la verdan arbaron [3]; la hirundo denove preterflugas: „kvivit! kvivit!“ [4].
3.
H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 1, Elinjo-fingreto
4. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 3, muta libro
4. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 3, muta libro
- beloruse:
- чырык
- ĉine:
- 啾啾 [jiūjiū]
- france:
- cui-cui
- germane:
- kwiwitt
- pole:
- ćwir-ćwir
- portugale:
- piu-piu