^*libr/o ^PV

1.  ↝

Bindita aŭ broŝurita paperfoliaro kun presita teksto: tiu ĉi libro havas sesdek paĝojn [1]; nur libra (ĉerpita el libroj, ne el sperto; kabineta) scienco; koni la lingvon libre, sed ne libere; kun la libroj en la mano la infano iris en la lernejon ^DL ; en tiu ĉi lingvo estos eldonataj libroj kaj gazetoj ^DL ; li lasis gliti sian rigardon super la multajn librojn, kiuj ĝis la plafono staris ĉe la muroj [2].

2.  ↝

Samforma paperfoliaro destinita por ke oni skribu en ĝi: komerca libro; abako estas klare videbla restanta apud kontlibro [3]. kajero

3.  ↝

Parto de literatura verko, ordinare grupo de ĉapitroj: instruitulo revenis en sian landon, skribis librojn pri la veraĵo en la mondo, pri la bonaĵo kaj belaĵo, kaj tiel li pasigis tagojn kaj jarojn ^DL ; libro instruanta estas tre utila ^DL ; mi decidis eldoni la libron […] per apartaj kajeroj, kiuj estos ellasataj en la daŭro de la tuta jaro 1888 periode, kun intertempoj ^DL .

1.  ↝

Librovendejo: Esperantista Centra Librejo; ŝi timis, ke ŝi trovos en la librejo aĉetantojn, en kies ĉeesto ŝi ne povus eldiri tion, pro kio ŝi venis ^Marta .

2.  ↝

(arkaismo) Biblioteko: Ĉernjaev estas fakestro [en la trusto Mosĥozupr], li bezonas en sia librejo helpantinon [4].

1.

Malgranda libro: de l' tago, kian eliris mia libreto, mi komencis ricevi multon da leteroj kun demandoj ^DL ; li havis en la mano libreton malfermitan [5]; ili havas ĉe si sole la servo-libreton kaj la donacon el la ŝparbanko [6].

2.

Libro enhavanta la tekstojn de kantoj, ekz. la parolojn de operverko: indas multfoje aŭskulti la kantojn, dume legante en la bela tekstlibreto […] kiu akompanas la diskon [7].

3.

La kanttekstoj mem: ĉar mia hejma lingvo estas la gaela, mi serĉis […], ĉu la libreto de iu ajn opero iam estis verkita en ĝi [8]; la libreto konsistas el versoj de la libretisto [9].

Okupiĝi per libroj, legadi, foliumi...: jes, fakte, tutan mian vivon mi verkis kaj librumis [10].

Alfabetumo: estis iam homo, kiu verkis iom da novaj versoj por la abocolibro, po du vicoj al ĉiu litero [11].

Libro kies grava parto estas bildoj: Kay kaj Gerda sidis kaj rigardis la bildolibron kun la multaj bestoj kaj birdoj [12].

Libro en formo de cifereca dosiero, legebla per komputilo (precipe, per poŝkomputilo aŭ speciala komputila librlegilo) uzante taŭgan programon: en Usono jam 3% de la librovendoj estas bitlibroj, kaj 14% de venditaj bitlibroj estas amromanoj [14]; la merkato de elektronikaj libroj fulme grandiĝas, sed oni ne povas legi ilin sen aparato [15]; en la unuaj du monatoj de 2010 la vendoj de ePub-libroj konsistigis 90 % de la vendoj de e-libroj entute [16].

En kelkaj landoj, iom granda raporto pri socia aŭ teĥnika demando, kun esplorrezultoj kaj rekomendoj: publikiĝos la blanka libro pri la ĉina loĝantara nutraĵo kaj la sana stato [17].

Libreto registranta bankajn deponojn: la kontanta mono en la mano ja estas multe pli certa ol en la malgranda deponlibreto [18].

Kromnomo de libro, plennome „Dua Libro de l' Lingvo Internacia“, publikigita en 1888, kun esea kaj beletra enhavo, kiu samjare ricevis aparte eldonitan aldonon: en la tempo, kiam estis verkata la „Dua Libro“, la demando, ĉu oni devas diri „estas varme” aŭ „estas varma”, ne estis ankoraŭ absolute decidita [19].

Kolekto da artikoloj, eseoj aŭ alispecaj tekstoj speciale verkitaj kaj eldonitaj por honori personon: tiu ĉi artikolo estis verkita por festlibro honore al Ivo Lapenna okaze de ties 75-jara naskiĝtaga festo [20]. artikolaro

Libro instruanta bazajn frazojn en fremda lingvo, ordinare por uzo de vojaĝantoj: esperanta frazlibro de l' turisto [21].

Libro ², en kiu la gastoj aŭ vizitantoj povas lasi sian subskribon aŭ komenton: mi devas skribi mian nomon en la gastlibron [22].

Libro por gvidi vojaĝantojn: malfermita gvidlibro ĉe la paĝo de la plej bela urbo [23].

Libro ĉiujare aperanta kaj prezentanta la ĉefajn okazontaĵojn de la jaro koncernantajn ian societon aŭ fakon: Jarlibro Esperantista : 1905 ^FK ; tiu ĉi jarlibro aperis dum la Kongreso ^Ifigenio ; unu el ili sciis parkere la tutan latinan leksikonon kaj tri jarlibrojn de la urba gazeto [24].

Libro en kiu troviĝas la notoj de lernantoj: la instruisto pri religio skribis al li admonon pro maldeca konduto en la klaslibron [25].

Libro por lernantoj: lernolibron oni devas ne tralegi, sed tralerni [26]; li sentis sin stimulita mendi instrulibron el Francio [27].

Klariga libro pri iu arto, ludo, agadkampo, maŝino...: manlibro, kiu konatigas leganton ... kun la principoj kaj ĉefaj reguloj de la ĉeĥa gramatiko [28].

Memoriga verko pri okazaĵoj, precipe kiujn la aŭtoro spertis aŭ vidis: memorlibro estas skribata ... pri tiuj, kiuj timas la Eternulon [29]; la generalo konfesis en sia memorlibro, ke li sciis pri la krimoj [30].

Blankfolia libro, eventuale kun antaŭpresitaj datoj, en kiu oni skribas farendaĵojn aŭ privatajn notojn: Brita ... tiam kaj tiam skribis en malgranda notlibro [31].

(frazaĵo)

Libro en kiu vizitantoj de klubo, de ekspozicio, de domo povas memore lasi enskribon: oni invitis ilin skribi la nomojn en la „Ora Libro“ de la lando kaj tiam oficiro, kies uniformo portis longan vicon da medaloj, instruis ilin pri la etiketa aliro al la ĉeesto de la Prezidanto kaj lia edzino [32]; nia arĥivo posedas la orlibron de PES, sur kies unua paĝo legeblas la subskribojn de D-roj Zamenhof kaj Javal [33].

Malgranda libro portebla en poŝo, precipe speco glue bindita kaj malaltpreza: la verkoj de Lenino ... estis en la GDR ĉiam denove eldonitaj kiel praktikaj poŝlibroj [34].

Blogo: blogo (ankaŭ nomata retotaglibro) estas [...] [35].

Libro voĉlegita kaj liverita kiel sonregistraĵo: unika, granda kolekto de esperantlingvaj sonlibroj estis lastatempe detruita en Nederlando [36].

Blankfolia libro, en kiu oni notas ĉiutage pri la tagaj okazaĵoj: la patrino de lia edzino transdonas al li la ... tagolibrojn de sia mortinta edzo [37]; la admiralo devas ... konduki du taglibrojn, unu – veran – por la gereĝoj, la duan – kun pli malgrandigitaj mezuroj de la traveturita vojo – por la timema ŝipanaro [38].

Adresaro de telefonhavantoj kun iliaj numeroj kaj eventuale aliaj informoj: maltrankvile, ŝi priserĉas sian telefonlibron [39].

Esperanta kromnomo de libro, per kiu originale estis publikigita la lingvo en 1887, unue kun ruslingvaj, poste kun pollingvaj, germanlingvaj, franclingvaj titolo kaj klarigoj: en la unua libro ni trovas: tradukojn de „Patro nia“, de kelkaj versoj de Genezo kaj de poemeto de Heine, kaj du originalajn lirikojn ^Plumamikoj .

Notlibro aŭ publika verko pri vojaĝo, ordinare raportanta laŭtempe pri lokoj, okazaĵoj, spertoj: mi ĉiam redaktadis vojaĝlibron por priskribi miajn aventurojn [40].

Enskribado de en- kaj el-spezoj en komercajn librojn: la sistemo postulas aliĝkotizon kaj striktan librotenadon pri ĉiuj unuopaj komplezoj [41]; sufiĉus du ekranoj: ekzemple sur unu ekrano troviĝus librotenaj ciferoj, kaj sur alia ekrano mi verkus analizon de la librotenado [42].

1.

Ejo, fako por librotenado (libroten-ejo): se la CO ne librotenas siajn spezojn pro manko de laborforto, la CO-librotenejo ricevu pli da laborforto [43].

2.  ↝

Tenejo ĉe biblioteko aŭ librovendejo en kiu oni konservas librojn (libro-tenejo).

Rim.: Biblioteko¹ kutime implicas ke oni povas facile uzi la librojn por legado, privata aŭ publika; librotenejo povas esti ekzemple loko kie oni konservas vendotajn librojn, kiujn oni do ne povas facile konsulti kiel librojn, sed kie ili estas konservataj kiel varo aŭ kiel muzeaĵo. Cetere, biblioteko povas havi sian librotenejon por libroj aparte valoraj aŭ tre malofte bezonataj, kiujn oni venigas per speciala mendo. [Sergio Pokrovskij]

Komerca kontisto: kiam la librotenisto forkuris, li minacadis ankaŭ al vi, ke li ja aranĝos radikale miajn aferojn ĉe la magistratoj [45].

Butiko, en kiu oni vendas librojn: librolistoj de esperantaj librovendejoj [46]. librejo¹