*-ec/ UV
- I.
-
-ec
-
Sufikso esprimanta abstraktan ideon de kvalito aŭ stato:
boneco, beleco,
certeco, soleco,
infaneco, homeco;
sapo blankecon ne havas, tamen blanke ĝi lavas
PrV
;
donacetoj subtenas amikecon
PrV
;
tiu ĉi moleco de la trajtoj fariĝis indigno
[1];
li restu longe en sia reĝeco
[2];
lia alteco estis ses ulnoj
[3];
ŝiaj okuloj […] akiris la esprimon de neordinara akreco, eĉ preskaŭ
penetremeco
Marta
;
montranta internan kontentecon aŭ miron de lernantino, kiu kaptas la malgajan
sekreton de senklereco de sia instruantino
Marta
;
malgraŭ via tuta ventanimeco vi esence estas bona knabo
Marta
;
Reĝo Alberto [prenas] sur sin la protektantecon super nia kongreso
[4];
silkecaj nigraj haroj
(havantaj la kvalitojn, aspekton, naturon de
silko)
Marta
;
ŝi forgesis demeti ankaŭ la lignecan jugon
[5];
kun senmova vizaĝo kaj kun okuloj, kies vitreca rigardo vagadis sur la
vizaĝoj de la pasantoj
Marta
;
regis tiu dezerteca silento, kiu nur de tempo al tempo estas interrompata
[6];
mi donas al vi unu pecon preferece antaŭ viaj
fratoj
[7].
- beloruse:
- афікс, які вызначае якасьць, прыкмету, уласьцівасьць, -сьць, -ва
- france:
- -esse, -itude
- germane:
- -heit, -keit, -schaft, -tät
- hungare:
- -ság, -ség
- pole:
- przyrostek abstrakcji i właściwości, -ość
- portugale:
- -ez, -eza, -dão, -idão, -itude, -tude (sufixo que indica qualidade)
- signune:
- F@10
- II.
-
Samsignifa memstara vortero:
eco
-
Difinita kvalito aŭ stato:
Liaj nevideblaj ecoj de post la kreado de la mondo fariĝas videblaj
[8];
al kiu mankas tiuj ecoj, estas blinda, miopa, forgesinte la forpurigon el
siaj antaŭaj pekoj
[9];
tiu ĉi ŝtofo, havas la mirindan econ, ke al ĉiu, kiu […] estas
tro malsaĝa, [ĝi] restas nevidebla
[10];
ŝi, la malfeliĉa blinda infano […] antaŭ ĉio havis unu econ:
profundan sentemecon
[11];
kato […] havas la grandan malbonan econ, ke ĝi manĝas musojn
[12];
en la princo […] kuniĝis ekstreme kontraŭaj ecoj
[13];
peko kaj eraro estas ecoj de l'
homaro
PrV
.
atributo1,
diferencigilo,
distingilo,
karakterizo,
trajto
8.
La Nova Testamento, Romanoj 1:209.
La Nova Testamento, II. Petro 1:910.
H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 1, La novaj vestoj de la reĝo11.
H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 3, Ŝtono de la saĝuloj12.
H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 3, Supo el kolbasaj bastonetoj13.
B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 1, Ĉapitro XI
- angle:
- property, quality
- beloruse:
- якасьць, уласьцівасьць
- bulgare:
- качество
- ĉeĥe:
- vlastnost
- ĉine:
- 品 [pǐn], 档次 [dàngcì], 性状 [xìngzhuàng], 形状 [xíngzhuàng], 奇习 [qíxí]
- france:
- caractère
(propriété), propriété, qualité
- germane:
- Eigenschaft, Qualität, Beschaffenheit
- hispane:
- cualidad
- hungare:
- tulajdonság
- itale:
- caratteristica
- japane:
- 性質 [せいしつ]
- nederlande:
- eigenschap
- pole:
- cecha, przymiot
- rumane:
- atribut
- ruse:
- свойство, качество
- slovake:
- vlastnosť
*eca
[14]
-
Kvalita, speca:
tiuloka preparaĵo […] estas samtempe sukerita kaj tre spica,
‘pilipili’eca, se vi konas
[15];
tio estas EU-eca demokratio
[16].
- beloruse:
- якасны, уласьцівы, характэрны
- france:
- qualitatif
- germane:
- -artig
- japane:
- 性質の [せいしつの]
- pole:
- jakościowy
ecaro
-
La tuto de ies ecoj:
[ili] redaktis treege laŭdan priskribon pri la ĉarma ecaro kaj
talento de sia juna favorato
[17];
mi kredas je astrologio, ĉar ĝi montras al mi mian propran ecaron,
senutiligante ĉiun penadon je memtrompo
[18];
la eterna estaĵo, kiun oni nomas per diversaj nomoj, […] kiuj montras
nur parton de la tutaĵo de lia ecaro
[19].
esenco1,
ĥaraktero,
naturo2
- beloruse:
- характар (сукупнасьць характарыстык), профіль
- ĉine:
- 特徵 [tèzhēng], 質感 [zhígǎn], 質素 [zhìsù]
- germane:
- Beschaffenheit, Wesensart, Profil (Eigenschaften), Charakter, Naturell
- japane:
- 性格 [せいかく], 性質 [せいしつ]
- pole:
- charakter, zespół cech, istota rzeczy