kupl/i ^Z

(tr)

1.

Funkciigi kune du aŭ plurajn similajn partojn de maŝino, maŝinojn aŭ elektrajn elementojn por la sama kaj komuna laboro: li aĉetis taksion de la marko Volkswagen, kaj muntis kameraon sur ties tegmento, kuplante ĝin al la distanc-mezurilo de la aŭto [1]; (figure) en la kazo de la Komodo-varano, ĝia malmulteco, kuplita al ĝia giganteco, stimulas la intereson de multaj homoj [2]; kluĉi

2.

Trapasigi la radioelektran energion de unu cirkvito en alian per alproksimigo de tiuj cirkvitoj aŭ de ilia interkonekto. komuti, konekti, kun(igi), (kun)ligi

3.

(figure) Kunigi, parigi: observi la neston de blanka cikonio – de kuplado, dum elkovado de ovmetadoj ĝis elflugado de junaj cikonioj el la nesto [3]; iaj marsupi-havaj bestoj kupliĝas tiel intense kaj energie, ke ili ofte mortas dum la seksa agado [4]. svati

Ago kupli kaj la rezulto de tiu ago: kvankam la [forcej]efiko estas fizike simple komprenebla kaj konata de pli ol cent jaroj, la detaloj kun la multaj kontribuoj kaj kelkaj kontraŭagantoj, retrokuploj, nestabilecoj, prokrastotempoj kaj regionaj diferencoj estas komplikaj [5].

Aparato por kupli: faliga kuplilo [6]; centrifuga kuplilo [7].